Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί μισώ τα θρίλερ

Γενικά με λες καμένο με τις ταινίες. Στο βίντεο κλαμπ της γειτονιάς (που έκλεισε προφανώς λόγω piratebay κλπ) με ήξεραν με το όνομά μου, τον κωδικό μου απ' έξω, με πληροφορούσαν για κάθε νέα κυκλοφορία. Πλέον, τα τόρρεντς παίρνουν φωτιά.


Λατρεύω να αράζω στον γεμάτο ψίχουλα και καπνό καναπέ μου, να βλέπω με τις ώρες ταινίες, κωμωδίες, ρομαντικές κομεντί, δράσης. Αλλά ένα μόνο είδος δεν μπορώ. Δεν είναι άλλο από τις ταινίες θρίλερ. (Προφανώς, είναι κ ο τίτλος). Να ξεκαθαρίσω επίσης σε πολλούς ανίδεους ότι θρίλερ κανονικά είναι η ταινία που προκαλεί αγωνία (Από τα αγγλικά), κανονικά λέγονται ταινίες τρόμου. Σε Αγγλίες και Αμερικές αν πας να δεις "Θρίλερ" δεν θα δεις ξεκοιλιάσματα, φαντάσματα κλπα, στο υπογράφω.



Θα απαριθμήσω εδώ λοιπόν τους λόγους αυτούς που με κάνουν να μισώ τις ταινίες αυτές.



1. Έτσι ξαφνικά
Βλέπε ταινίες στυλ Paranormal Activity. Μπορεί να χουν ως κύριο θέμα φαντάσματα αλλά οι γαμημένες ταινίες στο μόνο που επενδύουν είναι στο στοιχείο του αιφνιδιασμού. Σου πετάνε πίπες μπροστά στην οθόνη, κλείνουν δυνατά πόρτες και σπάνε παράθυρα με στόχο να σε τρομάξουν! Είναι ένας λόγος που μισώ τα θρίλερ, αλλά στην προκειμένη αυτός ο λόγος φαίνεται σαν να υποτιμά νοημοσύνες, άρα πιο πολύ το μισώ γιατί είναι ηλίθιοι οι παραγωγοί.


Αιφνιδιασμούς έτσι και χειρότερα.
(Ξέρω ότι θα σας ενοχλεί όσο διαβάζετε μουχαχα)

2. Άγχος!
Αυτό αποτελεί γενικότερο πρόβλημα στις ταινίες αυτές. Το πώς ξέρεις ότι κάτι θα γίνει και πώς αναμένεις να γίνει αλλά δεν γίνεται ποτέ όταν πρέπει! Η αναμονή αυτή είναι ικανή να με σκοτώσει. Άντε γαμηθείτε, μια ταινία είπαμε να δούμε, τι τρέχετε στο δάσος με το κουλαμένο πόδι, λες και δεν ξέρουμε πως θα σας πιάσει ο μανιακός με τον δονητή-στιλέτο και θα σας πετάξει τα εντόσθια ΠΑΝΤΟΥ!

Αν αμφισβητείς το άγχος σε ταινίες θρίλερ
τότε παίξε ρε μάγκα αυτό το παιχνίδι

3. Και αν είναι αληθινά?
Ναι ρε, μπορεί να μαι 20κάτι χρονών αλλά φοβάμαι το ενδεχόμενο να ναι, αυτά που βλέπω, αληθινά. Γεγονός που με κάνει να νιώθω άβολα. Πολύ. Και να κοιμάμαι με 10 προβολείς αναμμένους πάνω στο κρεβάτι μου και γύρω γύρω μπόλικο αλάτι! Μου χετε καταστρέψει την ζωή, μην δω ένα θρίλερ, μέχρι να κοιμηθώ έχω σκεφτεί δέκα τρόπους με τους οποίους μπορεί να δολοφονηθώ εκείνο το βράδυ!

Κάπως έτσι.

4. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία
Άντε γαμήσου! Γαμιέσαι! Τι αληθινή ιστορία ρε μαλάκες? Βασίστηκε σε σφαγή από ανθρωπόμορφα τέρατα με 2 πούτσους και γαμψά νύχια, μεγαλύτερα από της Σαπουντζάκη? Λες και δεν ήταν αρκετά τρομακτικά όλα αυτά, έπρεπε να μας βάλεις να ανησυχούμε ακόμα περισσότερο, γιατί μας το επιβεβαιώνεις! Που 'χω να πάω στην εξοχή από τότε που βγήκε το Blair Witch Project, λόγω της καριόλας της μάγισσας!

Blair Witch Project, Βασισμένο σε αληθινή ιστορία
5. (Γι)Α.Τ.Ι.Α.
Ναι, πολλές φορές έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο να μην είμαστε οι μόνες ζωντανές υπάρξεις στον γαλαξία ολόκληρο. Το πιστεύω βασικά ακράδαντα. Όσες οι πιθανότητες που δημιουργηθήκαμε εμείς άλλες τόσες για να δημιουργηθεί και ένας λιμοκοντόρος εξωγήινος. Αλλά να πάλι το Χόλλυγουντ που ρχεται να τα γαμήσει όλα. Να κάνει αυτό το ανθρωπάκι να φαντάζει πλέον συκωτοφάγο, πλοκαμοφόρο, γκέι ανθρωποειδές. Δεν σου αφήνουν περιθώρια για το να είναι φιλικά. Γελάστηκες ανθρωπάκο.

Ή απλά σεξουαλικά υπερενεργοί εξωγήινοι

6. ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ.
Το μεγαλύτερο θέμα μου. Ο λόγος που με κάνει να κλείνω τα μάτια κρυφά σαν ένα αθώο κοριτσάκι. Πάντα ήταν, είναι και θα είναι τα γαμημένα φαντάσματα-κοριτσάκια. Αυτά τα γκριζουλί στο δέρμα, βρωμερά κοριτσάκια. Με το σκυμμένο κεφάλι, τα μαλλιά στην μούρη και το κρυφό βλέμμα μέσα από την λίγδα των μαλλιών. Αυτά λοιπόν είναι ικανά να με κάνουν να χάσω το χρώμα μου, όσο άντρας και να μαι (γκμχ, γιατί πολύ έριξα τον ανδρισμό μου με αυτά που γράφω). Είχατε δει την φάρσα στην Βραζιλία με το κοριτσάκι? Για να καταλάβετε, αν ήμουν εκεί θα λιποθυμούσα και θα πέθαινα.

Από την άλλη, μήπως τα χω πάρει με στραβό μάτι?


Παρατσαλάκωσα την εικόνα μου πιστεύω. Αλλά τουλάχιστον τα είπα και ξέσκασα. Είναι πράγματα τώρα αυτά να βγαίνουν τέτοιες ταινίες και να κάνουν τον κοσμάκη να τρομάζει? Αλλά ντάξει, ξέρω ότι όσες φορές κ να το πω πάντα θα δω άλλο ένα θρίλερ. Είτε γιατί επέμεναν όλοι, είτε γιατί είμαι μαζόχα, είτε γιατί θέλω να κάνω το γκομενάκι να πεταχτεί στην αγκαλιά μου. Ή εγώ στη δικιά του.

Συμφωνείτε? Χαίρομαι. Με θεωρείτε υπερβολικό και χέστη? Χέστηκα. 
Αυτά από μένα!

2 σχόλια: