Θερινό Ημερολόγιο επίδοξου Αθηναίου Swimmer

Ιούλιος 2013

Ζεστός καιρός. Μπορεί όχι όπως τόσα καλοκαίρια, αλλά αρκετά ζεστός για να γεμίσει άλλη μια φορά τις μασχάλες μου με μπόλικο ιδρώτα. Μεσοβδόμαδα βρίσκομαι κλεισμένος σε ένα γραφείο, ενώ άλλοι εκνευριστικοί ανεβάζουν check-ins στην παραλία. Όχι και η καλύτερή μου προφανώς. ΥΠΟΜΟΝΗ θέλει.

Αλλά επιτέλους φτάνει το Σαββατοκύριακο! Τι καλύτερο για εμάς που δουλεύουμε ώρες γραφείων? Τα πλάνα μεγαλεπήβολα, ξενύχτια και μπανάκια τις Κυριακές στην παραλία μέχρι να μυρίσει μπέικον το δέρμα μας.

Φτάνει λοιπόν το κύριο θέμα μας. Η Κυριακή και η ΠΑΡΑΛΙΑ. Ζώντας στην Αθήνα 20κάτι χρόνια τώρα έχω ακούσει διάφορα για την επικινδυνότητα των παραλιών, το πόσο βρώμικες είναι, το πόσα βακτήρια που σου μπαίνουν στον κώλο έχει, και πόσα χέρια κ μάτια μπορείς να βγάλεις μετά από μία βουτιά. Παρ' όλα αυτά πείτε μου τιιι άλλο μπορούμε να κάνουμε? Αναγκαστικά θα καταλήξουμε σε ένα απ' αυτά τα παραθαλάσσια θέρετρα (θέρετρα, πόσο περίεργη λέξη μου ακούγεται κάθε φορά), όπου θα υποτιμήσουν την νοημοσύνη μας χρεώνοντάς μας παραλίες που θα πρεπε να ναι ΤΣΑΜΠΑ. Ναι τσάμπα, όλοι το χετε σκεφτεί.

Κάπου εκεί ξεκινάει η περιπέτεια.

Αρχικά σε ποια παραλία να πας? Να το θέμα. Στην τάδε που ναι κοντά αλλά έχει 10 ευρώ είσοδο και ξαπλώστρες? Στην άλλη που ναι στην άλλη άκρη της γης και έχει χρέωση μόνο τις ξαπλώστρες? Στην πιο φθηνή φυσικά. Γιατί να πληρώσεις τους μαλάκες για μια παραλία που όχι μόνο είναι για τον πούτσο από άποψη βρώμας αλλά και βγάζουν τα κέρατά τους άκοπα?

Ώπα.

Συγγνώμη κιόλας, ρε μαλάκες, ναι εσάς λέω όλους, κάντε γαμιόληδες ένα μαζεμένο εμπάργκο σε κάτι άλλους μαλάκες που χρεώνουν είσοδο 7 ευρώ ΧΩΡΙΣ ξαπλώστρες (που ναι 5 ευρώ each) και ΧΩΡΙΣ έναν γαμημένο καφέ. Και συγκεκριμένα μιλάω για κάτι καραγκιόζηδες κάτω, Βάρκιζα μεριά. Μην πάτε 3-4 γαμημένες μέρες εκεί να δεις πως θα τσούξει. Βλάκες.

Γκμχ.

Φτάνεις εκεί με τα πολλά και τι να δεις? Τον παράδεισο? Μπα. Αντιθέτως θα δεις πάμπολλα, αρκετά για να σε εκνευρίσουν επιπλέον:

• Κάγκουρες με τα πιο ανούσια tattoo και βρακί μέσα από το μαγιό "για στυυυλ δικέ μουουου"
• 15χρονα τσουλάκια με πορδοκόφτες για μαγιό και διάθεση να σε στείλουν φυλακή για παιδεραστία
• Σφίκτες, πρώτους ξαδέρφους του Λαστιχάνθρωπου της Michelin, που δεν χάνουν χρόνο να προβάρουν τα βουνά μυών πάνω τους
• Ρακετοφόρους δολοφόνους, τύπους με ξύλινα πλακίδια και κίτρινες μπάλες που απειλούν την σωματική σου ακεραιότητα
• Την υπερβολικά δυνατή μουσική με τα μπιτάκια που χεις βαρεθεί να ακούς στους σταθμούς της Αθήνας και παίζουν 20 φορές την ημέρα και ανώμαλους να χορεύουν σαν να παθαίνουν κρίσεις

Αλλά όχι. Ήρθες να κάνεις μπάνιο να χαλαρώσεις. Ψάχνεις λοιπόν ξαπλώστρες. Μπορεί να πάρει από 1 λεπτό μέχρι και μια ώρα αυτό βέβαια, αναλόγως την ευπρωκτία του καθενός! Αναζητάς από δω, από κει, κοιτάς κινήσεις για να κόψεις. Και κει που σαι έτοιμος να φύγεις και να παραδεχτείς την ήττα σου, να παραδεχτείς πως θα μείνεις για πάντα άσπρος σαν το γάλα, κάτι αγαπημένες σάπιες γριούλες με ανάσα ναφθαλίνης φεύγουν!!! Τι καλές, κόντεψα να σας αγαπήσω για λίγο.

Βρίσκεις λοιπόν ξαπλώστρα, ξαπλώνεις από τη μεριά της σκιάς, παραγγέλνεις μια μπύρα. Άντε, μπορεί να κάνεις και μια βουτίτσα κάθε 4 ώρες ίσα για να πεις ότι έκανες μπάνιο, να δροσιστείς  και να κάνεις και check-in. ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ. 

Δεν θέλω τίποτα άλλο ρε πούστηδες, κυριακάτικα να μην μου χαλάτε την διάθεση για ένα ήρεμο χαλαρωτικό μπάνιο. Μην μου το χαλάτε με τόσες μαλακίες που χετε στο μυαλό σας.

Τα λέμε.